Op de intensive care (IC)worden patiënten voor allerlei aandoeningen behandeld. We gebruiken daarom verschillende behandelingen. Een overzicht van de meest voorkomende behandelingen op de IC:
Patiëntenbespreking
Bij de behandeling zijn meestal meerdere specialisten betrokken. Denk aan heelkunde-chirurgie, longziekten, interne geneeskunde, medische microbiologie, neurochirurgie en neurologie. Iedere dag tussen de middag bespreken de artsen de behandeling in een multidisciplinair overleg.
Kunstmatige beademing
Een groot deel van onze patiënten heeft hulp nodig bij de ademhaling. De patiënt krijgt dan een beademingsbuis in de luchtpijp. Hierdoor kan de patiënt niet spreken. Deze buis is verbonden met een machine die de ademhaling regelt. Meer over kunstmatige beademing.
Behandeling delier
Ernstig zieke patiënten zijn erg snel in de war. Dit heet een delier. Meer over behandeling delier.
Sedatie
Veel IC-patiënten zijn niet goed wakker. Dit komt door de onderliggende ziekte of aandoening. Ook geven we medicijnen die slaperig maken. Dat heet sedatie. Hoe wakker een patiënt is, wisselt van dag tot dag. We streven ernaar om patiënten zo snel mogelijk weer te laten ontwaken.
Nierfunctie vervangende therapie IC
Bij de patiënten op de IC komt het regelmatig voor dat de nieren niet goed of niet meer werken. Dit is meestal tijdelijk, soms blijvend. Een nierdialyse apparaat neemt de functie van de nieren over. Meer over nierfunctie vervangende therapie IC.
Behandelbeperking
Het komt ook voor dat een patiënt een beperkt behandelbeleid heeft. Er is dan bijvoorbeeld afgesproken om een patiënt niet te reanimeren of te beademen als dit geen zinvol herstel zal opleveren. Bijvoorbeeld: reanimatie zal hoogstwaarschijnlijk mislukken of leiden tot ernstige complicaties. Een besluit tot behandelbeperking bespreken we altijd met de familie en zo mogelijk met de patiënt. Deze afspraken staan verwoord in Mijn CWZ (medisch dossier).
Staken van de behandeling
Over de zin van de behandeling op de intensive care is de mening van de patiënt natuurlijk erg belangrijk. Daarom luisteren wij goed naar de familie en huisarts. Zij kunnen verwoorden wat de patiënt wil. Deze informatie nemen we mee in onze beslissing. Als de behandeling niet zinvol is, staken we de behandeling. Dit besluit bespreken we altijd eerst met de familie. Bij het staken van de behandeling zorgen we dat de patiënt niet lijdt. Hij/zij krijgt dan geen medicijnen meer om beter te worden, maar vaak wel medicijnen om benauwdheid en pijn weg te nemen. Lees meer over palliatieve zorg in CWZ.