Deze mensen kunnen gemakkelijk vallen of 's nachts uit bed stappen en gaan ronddwalen. Ook kunnen ze agressief zijn. Om hen, hun omgeving en de zorgverleners te beschermen is soms fixatie nodig. Op de intensive care gebeurt dit veelvuldig. Met name bij het wakker worden van patiënten die kunstmatig beademd zijn.
Een weloverwogen keuze
Het liefst willen we fixatie voorkomen. Daarom proberen de verpleegkundigen eerst alternatieve maatregelen. Als dit niet lukt, overleggen zij met de arts en de familie over het fixeren van de patiënt. Fixatie is dus altijd een weloverwogen keuze. Bij een noodsituatie kan de arts besluiten om de patiënt zonder overleg te fixeren. Hij doet dit om de patiënt en zijn omgeving te beschermen. De arts stelt de familie dan achteraf op de hoogte en bespreekt dan de reden van de fixatie.