Vervolgzorg wetten/regels

In de WMO staat de gemeenten ondersteuning bieden bij zelfstandig wonen en meedoen in de maatschappij. En ook beschermd wonen voor mensen met een psychische aandoening. Uitvoerder is de gemeente. 

Sinds 1 januari 2015 zijn gemeenten verantwoordelijk voor een belangrijk deel van de ondersteuning aan mensen. Zo kunnen zij zo lang mogelijk thuis kunnen blijven wonen en andere mensen blijven ontmoeten. Denk aan huishoudelijke hulp, dagbesteding en begeleiding.

Gemeenten kunnen met de WMO 2015:

• nieuwe vormen van ondersteuning thuis aanbieden
• ondersteuning bieden om de mantelzorger tijdelijk te ontzien
• een plaats in een beschermde woonomgeving bieden voor mensen met een psychische stoornis.

De gemeente is wettelijk verplicht om te onderzoeken wat de situatie is van mensen die zich melden met een ondersteuningsvraag. Dat onderzoek vindt plaats samen met de cliënt en zijn omgeving. In dit onderzoek kijkt de gemeente wat iemand zelf nog kan en hoe de omgeving kan helpen. Ook kijkt de gemeente naar de zorg en ondersteuning die iemand al krijgt vanuit andere wetten. Denk aan de participatiewet of de jeugdwet. Iedere gemeente organiseert dat onderzoek op zijn eigen manier.

Gemeenten zijn verantwoordelijk voor bijna alle zorg en ondersteuning voor kinderen en jongeren. Uitvoerder is de gemeente. 

De gemeente coördineert sinds 1 januari 2015 alle jeugdhulp. Per gezin komt er één plan. Dit betekent dat kinderen en gezinnen straks snel en dicht bij huis hulp op maat krijgen van professionals. Zo kunnen we kinderen en gezinnen die dat nodig hebben beter beschermen, begeleiden en behandelen.

Gemeenten zijn ook verantwoordelijk voor:

• zorg aan kinderen en jongeren met psychische problemen
• de uitvoering van kinderbeschermingsmaatregelen
• jeugdreclassering
• het inrichten van het advies- en meldpunt voor huiselijk geweld en kindermishandeling. 

Deze wet regelt de zware, intensieve zorg voor kwetsbare ouderen en gehandicapten. Dit is de opvolger van de Algemene Wet Bijzondere Ziektekosten (AWBZ). 

Zorg via de Wet langdurige zorg (Wlz) krijgt u als u de hele dag intensieve zorg en toezicht dichtbij nodig heeft. Dan regelt de Wlz dat u zorg in een instelling krijgt. U kunt deze zorg ook thuis krijgen. Dit moet wel verantwoord zijn. En de kosten mogen niet hoger zijn dan bij opname in een instelling.

Het Centrum Indicatiestelling Zorg (CIZ) kijkt of u recht heeft op Wlz-zorg. Daarbij kijkt het CIZ of u de hele dag intensieve zorg en toezicht dichtbij nodig heeft. Het CIZ geeft een indicatiebesluit en stelt ook een zorgprofiel vast. Psychiatrische aandoeningen vormen geen grondslag (meer) voor toegang tot de Wlz. Ook mensen met een licht verstandelijke beperking vanaf 18 jaar en de groep geriatrische revalidatiezorg vallen niet onder de Wlz.

Er zijn 3 vormen van Wlz-zorg:

• Zorg met verblijf: integraal pakket van zorg en wonen in een instelling
• Zorg zonder verblijf | volledig pakket thuis (VPT) | modulair pakket thuis: integraal pakket van zorg en hoteldiensten in eigen woning van cliënt.
• Zorg zonder verblijf | persoonsgebonden budget (pgb): vergelijkbaar met het pgb in de AWBZ, maar dan met een trekkingsrecht in plaats van een bedrag op de rekening. Een deel van de zorg wordt betaald uit een verplichte eigen bijdrage van de gebruikers van Wlz-zorg van 18 jaar en ouder. 

Kijk op de website Zorginstituut voor meer informatie over leveringsvormen (instelling, vpt, mpt en pgb) (Wlz).

Verpleging en verzorging thuis is opgenomen in de Zorgverzekeringswet. Deze zorg heet wijkverpleging. Uitvoerder is de zorgverzekeraar. 

Meer informatie over veranderingen in de zorg vindt u op de website van Zorgwijzer.