Even zeker weten
Al een aantal jaren spookte het door zijn hoofd. Niet vanwege klachten, ook niet omdat hij bang was dat het mis zou zijn. Gewoon even laten onderzoeken voor de zekerheid. ‘Op deze leeftijd krijg je als man soms kwaaltjes die te maken hebben met de urineweg. Ik plas niet altijd even krachtig meer en heb het gevoel dat mijn blaas na het plassen soms niet helemaal leeg is. Dat hoort er een beetje bij als je de 50 gepasseerd bent. Toch wilde ik het laten onderzoeken, want ook al is er vast niks aan de hand, je weet maar nooit’.
Verhoogde PSA waarde
Die geruststelling kwam er niet. Het bloedonderzoek toonde een verhoogde PSA-waarde: meer dan gebruikelijk prostaat specifiek antigeen. Dit kan meerdere oorzaken hebben: een ontsteking, een vergrote prostaat of prostaatkanker. Evert vertelt wat er vervolgens gebeurde: ‘Verpleegkundig specialist Joost de Baaij heeft toen wat weefsel afgenomen. In één van die stukjes weefsel zaten kankercellen. Het was niet veel, maar hij draaide er niet omheen en vertelde me dat ik prostaatkanker heb’.
'De diagnose viel mee en er was ruimte om samen goed te praten over de vervolgstappen'.
- Evert
Toch een gerust gevoel
‘Dat is natuurlijk geen fijne boodschap, maar de diagnose viel mee en er was ruimte om samen goed te praten over de vervolgstappen. Ik heb nooit het gevoel gehad dat het gesprek er “doorheen gejast” moest worden en ben goed voorgelicht over wat er in mijn lichaam gebeurt. De Keuzehulp prostaatkanker hielp mij ook bij de beslissing om even niets te doen. Daardoor kwam ik toch met een gerust gevoel buiten’.
‘Active Surveillance’
Voor ongeveer 38% van de mannen bij wie prostaatkanker is gediagnosticeerd geldt dat zij actief gevolgd kunnen worden, zonder dat een behandeling nodig is. Ook Evert staat onder deze ‘active surveillance’. ‘Eens per kwartaal laat ik mijn bloed prikken om te zien hoe hoog de PSA-waarde is. Aansluitend heb ik dan een gesprek met Joost de Baaij om de uitslag te bespreken. De PSA-waarde schommelt wat heen en weer. Daarom krijg ik jaarlijks aanvullend een MRI-scan. Ik ben claustrofobisch en zo’n scan klinkt dan als een nachtmerrie. De reden dat ik het toch doe, is omdat het een exact beeld geeft van de situatie in mijn prostaat. Hopelijk wacht mij geen onaangename verrassing’.
Rustig
‘Ik ben niet echt een positivo en al helemaal niet dapper, dus ik sta ervan te kijken hoe dit me af gaat. Het is vroeg ontdekt en ik ben in de best mogelijke handen, dat maakt mij rustig. Mijn leven is nog precies hetzelfde als voor de diagnose, alleen besef ik soms ineens dat ik kanker heb’.
Deze patiënt wil graag anoniem blijven. De naam Evert is fictief, zijn echte naam is bekend bij de redactie van CWZ.
November 2021