In 1992 kwam Jan de Kruif werken in CWZ als ANIOS verloskunde gynaecologie. Vanaf 2000 was hij in dienst als gynaecoloog. Morgen, na 31 jaar werkzaam te zijn in CWZ, neemt hij afscheid: ‘Ik kijk met een heel goed gevoel terug op mijn werkzame jaren in CWZ.’
Eerste herinnering
‘Wat ik me vooral herinner uit mijn begintijd, is de rustige omgeving om CWZ heen. Veel groen, een mooie binnentuin en vijvers,’ aldus Jan. ‘Ruim anderhalf jaar lang reed ik van Uithoorn, waar ik toen woonde, op en neer naar Nijmegen. Als ANIOS herinner ik mij de vele uren die ik aanwezig was in CWZ. Ik moest er vaak zijn door het tekort aan assistenten, dat is nu gelukkig verbeterd. Maar ik heb er door al die uren ontzettend veel geleerd.’
Interesse in verloskunde en gynaecologie
‘Ik ben eerst 1,5 jaar werkzaam geweest als AIOS interne geneeskunde/longziekten en cardiologie. In die jaren heb ik veel ervaring opgedaan, want in die tijd was je ook verantwoordelijk voor zorg op de SEH en IC. Maar mijn interesse lag meer bij verloskunde en gynaecologie. Na vier jaar ANIOS geweest te zijn, ben ik in opleiding gekomen. Tijdens mijn assistentschap in ziekenhuis Mariastichting in Haarlem ben ik voor het eerst in aanraking gekomen met de endoscopische mogelijkheden en hysteroscopie (kijkoperaties),’ vertelt Jan.
Direct contact
‘Ik ben niet veel bezig geweest met de wetenschap. Mijn passie lag vooral bij direct contact met patiënten in de zorg en ook in het onderwijs. Jarenlang ben ik docent geweest bij een cursus over opvang en behandeling van obstetrische (ook wel verloskundige) calamiteiten en ben ik betrokken geweest bij veel cursussen over laparoscopie en hysteroscopie (kijkoperaties).’
Veranderingen in het vakgebied
Jan vertelt dat er in de ruim dertig jaar dat hij werkzaam was in de verloskunde/gynaecologie er, net als bij andere vakgebieden, veel veranderd is: ‘Bij ons was de introductie van de kraamsuites een enorme verbetering. Daarnaast was verloskunde één van de eerste specialismen dat zich bezighield met het ontwikkelen van protocollen voor het verbeteren van de kwaliteit van de zorg. Ook de gynaecologische zorg heeft een grote ontwikkeling doorgemaakt door de komst van minimaal invasieve ingrepen (het opereren via kleine openingen) en het inzicht dat de postoperatieve zorg anders kan. Opnames van vier à vijf dagen komen amper nog voor. Na mijn start als gynaecoloog in CWZ heb ook ikzelf een belangrijk aandeel gehad in de introductie van de minimaal invasieve chirurgie. Ik prijs mij gelukkig deze mogelijkheid gekregen te hebben en deze ervaringen met collega’s en assistenten in opleiding gedeeld te kunnen hebben.’
Meevoelen met de patiënt
‘In de verloskunde maak je vele mooie momenten mee. De geboorte van een kind blijft een bijzondere gebeurtenis. Voor ouders is het een moment wat ze nooit zullen vergeten. Maar ook tragische gebeurtenissen komen helaas wel eens voor. Het gebeurt zelden, maar een bevalling kan ook dramatisch verlopen met slechte uitkomst. Zelf voelde ik dan ook de pijn en het intense verdriet.’
Terugkijken met een goed gevoel
Jan kijkt met een heel goed gevoel terug op zijn werkzame jaren in CWZ: ‘Als gynaecoloog ben je naast je werk overdag ook veel uren in de avond, nacht en in het weekend aanwezig. In die uren was ik vaak op de afdeling te vinden om samen te werken, maar ook om samen koffie te drinken of een hapje te eten. Voor mij is het heel belangrijk geweest om te investeren in de samenwerking met collega’s. Door naast het werk mee te doen aan sociale activiteiten leer je elkaar op een andere manier kennen. De afstand op de werkvloer wordt dan kleiner, waardoor je elkaar sneller weet te vinden en je elkaar beter begrijpt.’
‘Vergeet de waarde van fysieke ontmoetingen niet’
‘Wat ik mee wil geven aan alle achterblijvers en patiënten in CWZ is dat we ons moeten realiseren dat digitalisering veel goede kanten heeft. Maar laten we vooral de waarde van elkaar fysiek ontmoeten niet vergeten. Na een Zoomoverleg klik je het overleg weg en heb je geen praatje achteraf. Bij het fysiek ontmoeten is deze mogelijkheid er wel. Juist dit aspect, het contact met anderen, heb ik altijd heel belangrijk gevonden.’