Meer dan 1 miljoen mensen in Nederland leeft in armoede. Zij hebben vaak weinig middelen voor een gezonde leefstijl en ervaren hierover veel stress. Dit zie je niet aan de buitenkant, en toch loopt deze situatie vaak parallel aan een ziekte of behandeling. Oud-huisarts Vincent de Jong van Quiet Nijmegen, een organisatie die mensen in armoede af en toe een extraatje geeft, vraagt aandacht voor patiënten die moeilijk kunnen rondkomen. Daarom delen we zijn verhaal over Daniëlla die onder behandeling is in CWZ. Zelf komt ze ook aan het woord.
Alleenstaande jonge moeder met borstkanker
‘Op 44 jarige leeftijd kreeg Daniëlla borstkanker waarbij uitzaaiingen in de longen werden gevonden’, vertelt Vincent. ‘Ze kwam onder intensieve behandeling in CWZ bij oncoloog Nicole Laurens, waar ze erg tevreden over was. Eerst kreeg ze uitgebreide chemotherapie, daarna een operatie door chirurg Luc Strobbe. Toen volgden de hormoonbehandelingen en momenteel krijgt ze weer chemotherapie, omdat er toch weer activiteit is in haar longen. Ze is hoopvol en erg tevreden over de zorg die ze krijgt in CWZ. Maar ze voelt zich helaas wel vaak ziek en is zich bewust van haar zwakke gezondheid. Dit is een ingrijpend medisch verhaal op zich. Parallel eraan loopt helaas ook nog de sociale werkelijkheid van Daniëlla en haar dochter.'
Contract niet verlengd door ziekte
Toen ze haar diagnose kreeg, had Daniëlla een flexcontract dat eind van het jaar verlengd zou worden, maar door deze ziekte ging dat niet door. In plaats daarvan kreeg ze een WIA-uitkering die door de gemeente aangevuld werd tot het sociale minimum. ‘Dat betekende een enorme financiële achteruitgang voor haar en haar opgroeiende dochter. Het werd enorm spannend om rond te komen met veel bijkomende stressklachten terwijl ze zich al zo ziek voelde door de chemotherapie’, legt Vincent uit.
Hulp van sociale wijkteam
‘Gelukkig krijg ik adequate hulp van het sociale wijkteam', vertelt Daniëlla. 'Budgetbeheer betaalt nu al onze vaste lasten en we krijgen 50 euro leefgeld per week. Van de Voedselbank krijgen we iedere week een voedselpakket. Ook kreeg ik een verwijzing naar medische psychologie en deed ik een mindfulness cursus. Dat heeft enorm geholpen om te aanvaarden wat me is overkomen. Die strijd is alleen niet zomaar over. Ik moet er voortdurend aandacht aan besteden om niet in een slachtofferrol te komen. Ik wil positief blijven denken, en ik weet tegelijkertijd niet hoelang ik nog in leven blijf. Maar ik wil wel kunnen genieten van de tijd die ik nog heb.’
Verzachten, vertellen, versterken
Deze en soortgelijke persoonlijke leefomstandigheden staan niet op iemands voorhoofd geschreven, maar zijn zeer zeker verbonden met en kunnen van invloed zijn op de behandeling. Daarom vraagt Vincent namens Quiet Nijmegen aandacht voor deze groep mensen en probeert hun armoede te verzachten door kleine geluksmomenten aan te bieden. Ze vragen bedrijven om gratis een dienst aan te bieden, zodat mensen wel een keer naar de film kunnen gaan, een keer uit eten kunnen gaan, een keer mooi geknipt kunnen worden. Daniëlla: ‘Als ik dan zo’n aanbieding krijg, voelt dat als een zonnestraal die plotseling de kamer in schijnt.’