De kinderafdeling in CWZ en KinderThuisZorg Nederland werken al langere tijd samen op gebied van opleiden. Een jaar terug zijn twee verpleegkundigen gestart met de opleiding transmuraal kinderverpleegkundige. Ze volgen de leerroute bij beide organisaties, dus zowel in het ziekenhuis als bij een kinderthuiszorgorganisatie, en zo zorgen ze voor meer verbinding. Dat is nieuw in deze regio.
Winst op alle fronten
Anita Scholten, themamanager Vrouw & Kind is één van de initiatiefnemers. ‘Kinderen gaan na een opname steeds sneller naar huis. Daar zijn ze met goede thuiszorg vaak het beste op hun plek, precies zoals het Integraal Zorg Akkoord ons opdraagt. Maar wat betekent die hoge turnover voor de verpleegkundigen in het ziekenhuis? Hoe houden we het werk voor hen aantrekkelijk? Dat bracht me op het idee om verpleegkundigen in te zetten op beide plekken: in het ziekenhuis én bij kinderen thuis. Werken op twee locaties maakt het vak interessanter én het brengt verbinding. Nu zijn die werelden nog gescheiden en dat is jammer. In een tijd waarin het lastiger wordt om zorgpersoneel te vinden, kunnen we elkaar op deze manier ook helpen. Winst op alle fronten dus.’
Met elkaar in gesprek
Marga Schouten is opleidingsadviseur bij KinderThuisZorg Nederland. ‘We hadden natuurlijk al contact met CWZ rond stagiaires, maar in coronatijd zijn we met elkaar gaan praten over gezamenlijk opleiden. Over wat we samen willen bereiken en hoe we dat willen inrichten.’ De gesprekken resulteerden in een samenwerkingsovereenkomst. De verpleegkundige volgt de opleiding tot kinderverpleegkundige, waarbij alle 9 EPA’s (entrustable professional activities) afgerond moeten worden.
CWZ en KinderThuisZorg kozen voor de constructie waarbij twee verpleegkundigen tijdens hun opleiding elke drie maanden rouleren tussen beide organisaties, waar ze zich richten op de vooraf vastgestelde EPA’s. Marga: ‘Daarbij hebben we de ervaringen van elders meegenomen. Langdurig werken in één setting kan leiden tot verminderde verbondenheid met je team, de zorg en organisatie. Door regelmatig te rouleren behoud je de verbinding.’
Allerlei soorten zorg
Femke Meuleman en Rosalynn Derks reageerden op de vacature en kregen de baan. Hun werk is ontzettend divers, want ze werken met kinderen van 0 tot 18 jaar, die allerlei soorten zorg nodig hebben. Femke: ‘Bijvoorbeeld kinderen die te vroeg geboren zijn. In het ziekenhuis leer je ouders aan hoe ze sondevoeding moeten geven. Thuis komen we als er zich problemen voordoen met de sonde. We hebben te maken met kinderen die antibiotica of intramusculaire/subcutane injecties krijgen, met wondzorg, darmspoelingen en diabeteszorg. We leveren zorg thuis, maar ook op bijvoorbeeld het kinderdagverblijf of school. Daarnaast zien we in de kinderhuiszorg ook kinderen vanuit de academische ziekenhuizen, zoals oncologische kinderen en kinderen die palliatieve zorg nodig hebben.’
Brede blik
Femke had nog geen werkervaring als verpleegkundige. ‘Ik stapte als nieuweling twee teams binnen. Dat is best pittig. Als je transmuraal wordt opgeleid zie je alle facetten van de kindzorg, ook de psychosociale kant. Je ontwikkelt een brede blik. Je kent de thuissituatie van kinderen en weet wat daar gebeurt. Je weet dus wat in die sociale situatie nodig is om een kind van het ziekenhuis naar huis te laten gaan en je neemt daarbij feedback van ouders mee. Door het werken op twee plekken worden de lijntjes korter. De overdracht wordt er gemakkelijk door en de zorg persoonsgerichter. Heel leuk.’
Win-win
Het werken op twee plekken vraagt om veel flexibiliteit. Anita: ‘Femke en Rosalynn zijn bovendien pioniers en dat moet je willen en kunnen.’ Lot Elemans, operationeel ondersteuner in CWZ, ziet dat de beiden het goed doen. ‘Ze zijn pas 16 maanden aan het werk en de opleiding is nog niet afgerond. Maar ik zie dat ze flexibel zijn, goed vinger aan de pols houden en zich niet met een kluitje in het riet laten sturen. Als ze na 3 maanden weer terugkomen op onze afdeling, voelt het meteen als vanouds. Nu moeten we gaan focussen op het stukje gemeenschappelijkheid in de zorg. Wat in de thuissituatie wordt geleerd, ook hier in het ziekenhuis gaan inzetten. Dat stukje win-win moet nog komen. Daarbij denk ik ook aan vervolgstappen, zoals het gezamenlijk ontwikkelen van ketenzorgpaden, waarin we afspreken welke zorg in het ziekenhuis gebeurt en welke thuis.’
Het begin is er
Natuurlijk gaat het pionieren niet vlekkeloos, zegt Marga. ‘We moeten hard werken om de goede vorm te vinden. De settings in CWZ en KinderThuisZorg kunnen nóg beter op elkaar aansluiten. Maar het begin is er. Het is mooi om te zien wat het transmuraal opleiden nu al voor effect heeft. In het UMCG zijn we jaren geleden al gestart met het gezamenlijk opleiden van kinderverpleegkundigen, maar hier in de regio is dit nieuw’, vertelt ze. Anita is er blij mee. ‘Door deze innovatie wordt het contact tussen onze beide organisaties sterker. Het zorgt ervoor dat kinderen de juiste zorg op de juiste plek krijgen en het biedt verpleegkundigen perspectief. We zouden het fijn vinden als meer kinderverpleegkundigen op deze manier gaan werken.’
Thuis als het kan en in het ziekenhuis als het nodig is
In december is subsidie toegekend voor onderzoek naar hoe de invulling van de functie van transmuraal kinderverpleegkundige het meest optimaal bijdraagt aan ‘thuis als het kan en in het ziekenhuis als het nodig is’. CWZ-verpleegkundig onderzoeker Jikke Stevens is betrokken bij dit onderzoek, dat naar verwachting rond deze tijd zal starten. Zij zal hierbij samenwerken met KinderThuisZorg.
Zorgtransformatie
Transmuraal opleiden is een van de initiatieven van CWZ en partners in de regio om samen de zorg en welzijn anders te gaan inrichten. Zo is ook afgesproken in het Integraal Zorgakkoord (IZA). Deze zorgtransformatie is nodig omdat er in de toekomst meer vraag naar zorg zal zijn dan we kunnen bieden als we zo doorgaan. Samen gaan we op zoek naar andere en nieuwe oplossingen.