Niets te vinden
Hoewel haar hand- en polsklachten op die van een breuk leken was er op de foto’s en scans niets te vinden. De internist toetste haar op reuma en artrose, maar de klachten bleken toch echt een gevolg van haar val te zijn. Na een maandenlang traject kwam ze bij het handenteam van CWZ terecht. De revalidatiearts stuurde haar naar de plastisch chirurg, en die kwam tot de conclusie dat het scapho-lunaire bandje (SL-bandje) gescheurd was, en dat er daardoor onnatuurlijk speling was ontstaan. Daarop volgde een operatie waarbij een pees uit haar onderarm getransplanteerd werd en met schroefjes bevestigd werd.
'We werken aan krachtopbouw. Ik merk vooruitgang.'
Dinie Giesbertz, patiënt bij het CWZ-handenteam
Vooruitgang
Dinie: 'Sindsdien revalideer ik bij een ergotherapeut en fysiotherapie van het handenteam. Eerst wekelijks, nu om de week. Lieve mensen zijn het daar. Ik ben zeer tevreden over mijn begeleiding. Ik merk vooruitgang. Waar ik in het begin alleen met mijn vingers iets aan mocht pakken, mag ik nu de hele hand gebruiken. We werken aan krachtopbouw. Ik kan al meer gewicht aan met mijn rechterhand. Ik woon alleen en zo’n handblessure is dan lastig. Gelukkig heb ik kinderen die helpen. Mijn bovenbuurvrouw heeft me aan het begin ook nog geholpen met aankleden. En verder moet je een beetje creatief zijn. Als ik mijn boterham of pannenkoek niet gesneden krijg met een mes, pak ik er een pizzasnijder bij. Zware dingen draag ik met de linkerhand. Mijn rechterhand raakt nog vermoeid als ik hem te zwaar belast, maar het gaat wel steeds beter. Er valt goed mee te leven.'
November 2015