Meneer en mevrouw Thijssen uit Bemmel turen op de puzzel die voor hen ligt. Ze hebben er plezier in om in alle rust de 1.500 tellende stukjes tot een geheel te maken. Een paar weken geleden nog was die huiselijke rust ver te zoeken. Eind januari kreeg meneer Thijssen namelijk klachten aan zijn been. Hij kon niet meer lopen en kwam met spoed naar CWZ.
Pijn
Meneer Thijssen: 'Van zondag op maandag kon ik niet goed lopen. Ik had pijn aan mijn linkerbeen wat mijn goede been was. Voor die tijd had ik al last van etalagebenen. Daarvoor kreeg ik een jaar geleden stents in mijn bovenbeen en knieholte. Ze hadden me gezegd dat ik altijd kon bellen als ik klachten kreeg. Dat deed ik dus maar. Die middag al belden ze terug. Ze hoorden mijn verhaal en trokken de conclusie dat het hartstikke mis was. Ze wilden geen enkel risico nemen, dus reed mijn vrouw me meteen naar het ziekenhuis.'
Stroomversnelling
Daarna ging alles in een stroomversnelling. Nadat meneer Thijssen zich had gemeld, kreeg hij een scan en volgden noodzakelijke onderzoeken. ‘Alle deuren gingen voor hem open. Het was efficiency ten top', blikt mevrouw Thijssen terug. Haar man: 'Vaatchirurg Barendrecht vermoedde dat er via de lies een propje voor een stent was komen liggen. Op de IC lag ik binnen de kortste tijd aan drie infusen met bloedverdunners om de doorgang weer vrij te maken. Helaas werkte dat niet. Vanwege de vaatvernauwing was een operatie nodig om een kunstader aan te leggen van mijn lies tot onder de knie. Ik verhuisde naar de verpleegafdeling heelkunde.'
'Alle afdelingen waar ik lag, krijgen een pluim van mij.'
Meneer Thijssen, vaatpatiënt
Niet bang
'Ik ben niet bang geweest', zegt meneer Thijssen. 'Je hebt geen tijd om na te denken. Het moet gewoon gebeuren en de artsen weten wat ze doen! Ik voelde me in veilige handen. Wat ik wel moeilijk vond, was dat ik met drie andere mensen de kamer deelde. Zij waren allemaal al behandeld aan dezelfde klachten. Een van hen had zijn teen moeten laten amputeren, de ander zijn been. Dan zie je wel even een doemscenario voor je. Mijn voet voelde hartstikke koud. Zouden ze bij mij ook een voet moeten afzetten? Gelukkig kwam het bij mij niet zo ver. Al met al heb ik twee weken en twee dagen in het ziekenhuis gelegen. Alle afdelingen waar ik lag, krijgen een pluim van mij. Ze zijn overal ontzettend aardig: de mensen die het eten serveren, het verplegend personeel en de artsen.'
Weer thuis
'Alles bij elkaar was de zorg prima, maar ik ben heel blij dat ik weer thuis ben. Het probleem in mijn linkerbeen is opgelost. Mijn rechterbeen heeft hetzelfde euvel. Ik hoop dat echte problemen nog even uitblijven. We mogen niet mopperen op onze leeftijd. Met die paar kleine dingetjes kunnen we goed leven.' Mevrouw Thijssen: 'We hebben heel veel gereisd en zowat de hele wereld gezien. Van ijsberen op de Noordpool tot aan de Masaya in Kenia. Dat nemen ze ons niet meer af.' 'Eind april kan ik weer op de golfbaan lopen’, zegt meneer Thijssen.' 'En als dat niet lukt, gaat hij in de handycar en loop ik ernaast’, vult mevrouw Thijssen olijk aan.
Maart 2017